கடித இலக்கியம் -5 லா.ச.ராமாமிர்தம், இளசை அருணாவுக்கு

தென்காசி
26-8-73

க்ஷேமம்.

தாயின் சன்னதியில் வேஷங்களைக் களைவோமாக.

உங்கள் தாயை நான் கண்டதில்லை.

ஆனால் அம்மாவைத் தனித்தனியாகக் காணத் தேவையில்லை. அம்மா காலமாவதில்லை.அவளால்தான் காலத்தையும் கடக்க முடியும்.

தன் சேய்காப்பில் அரக்கபலமும்
 மூலமூர்க்கமும்
 தெய்வ கருணையும்
ஒருங்கே

அவளிடம்தான் சேரப்பெறும்.
 துளியாய் உன் வயிறில் துயின்று
 தளிராய் உன்தோளில் துயின்று
 உயிரை உன் மார்பில் பருகி
 நீயே என் குருவாய்
 உன் மடியில் என் முதல்சொல்லைப் பயின்று
 நான் களிறாகி
 எங்கெங்கு திரிந்தாலும்
 என்னென்ன புரிந்தாலும்
 உன் அடைகாப்புள்தான் இயங்குகிறேன்..
 என்ன உயரப் பறந்தாலும்
 அதோ-என்மேல் வெம்மை தடுப்பில்
 உன் சிறகு நிழல் தட்டுகிறது.
 உன் நிழல்தான் என் மதில். .
 அம்மா. . ! உன் எல்லைதான் என்ன?
 நீயே அறியாய். . .
 அதுதான் உன் மஹிமை.
 உங்கள் தாய்க்கு என் அஞ்சலி. . .
     லா.ச.ராமாமிருதம்

கடிதச் சேகரம்: கழனியூரன்